آلاچیق یا کلاه‌فرنگی یا تارَم سازه‌ای چوبی یا فلزی است که در زاویه باغ‌ها، پارک‌ها یا باغچه‌ها قرار داده می‌شود و به عنوان سرپناهی برای نشستن در هوای مفتوح بهره‌گیری می‌شود. این سازه‌ها معمولاً دارای گنبد هستند و اطرافشان باز است.
نام پارسی این سازه تارم است که در متون قدیمی اغلب به چهره طارم نوشته شده‌است ولی امروزه واژه آلاچیق که واژه‌ای ترکمنی است رواج بیشتری دارد.
در غرب آلاچیق‌ها اغلب قرن نوزدهم در باغ‌های افراد ثروتمند دیده می‌شد و معمولاً در محیط آن‌ها گل‌کاری اتمام می‌شد. امروزه آلاچیق‌های چوبی پیش‌ساخته را می‌توان از فروشگاه‌های وسایل باغچه خریداری کرد و در حیاط منزل پیمان داد.
در ساخت آلاچیق از چه متریالهایی کاربرد می‌شود؟ آلاچیق پیش از هر چیز دربایستن به یک سازه دارد که عموماً این سازه از فلز یا چوب است، از آنجایی که آلاچیق در فضای باز بهره‌گیری می‌شود باید به یادداشت که در چهره به کارگیری فلز از رنگ‌های اپوکسی یا رنگ‌های پوشش دریایی برای کاور کردن کاربرد شود و در صورتی که از چوب بهره‌گیری می‌کنیم کران چوب ترمو باشد. تقسیم مهم آلاچیق، سقف آن است که بسته به گونه طراحی از متریال‌های مختلف استفاده می‌شود. برای نمونه در صورتی که سقف شیبدار است، نیازمند آهن کشی است الی پوشش سقف شیبدار بر روی آن اجرا شود و چنانچه سقف شیبدار نباشد - عموماً در آلاچیق‌هایی با طراحی نوین - در بخش‌های سرپوشیده می‌بایست از فلاشینگ و در بخش‌های نیمه باز می‌توان از ترمووود بهره‌گیری کرد. دسته بعدی دیواره آلاچیق است، گاهی هیچ دیواره‌ای در کار نیست و صرفاً بخش‌هایی از سازه در دیواره قرار دارند و برخی مواقع نیز از دیواره سبز که بدست گیاه پوشیده شده‌استفاده می‌شود، وانگهی به کارگیری چوب و شیشه نیز در دیواره آلاچیق کاربرد دارد.
کلمات کلیدی:
